Dün işten çıktım, durakta dolmuş bekliyorum. Çok fena dalmışım. Bir anda kendimi şarkı söylerken buldum. Ama uyduruyorum sözlerini. Evet, müziğini de. Yok böyle bir şarkı. Sözleri anlamsız ve birbirinden nispeten bağımsız. Farkında olmadan uydurmaya başlamışım. Hem de İngilizce!
Akıl Tanrıçası diye bir şey olsaydı şayet, heralde beni yüksek bir tepeye savurup tek başıma delirmemi beklerdi. Ya da belki bi ceza verirdi akıllanmam için...
Yau hayır bi de bildiğin yüksek sesle söylüyomuşum şarkıyı yaaa. Ordaki insanlara da rezil oldum. Yani sadece 1'er metrelik yarıçapımdaki insanlar duydu ama olsun... Hehe..Çocuğun teki de garip garip bakıyodu suratıma da anlamamıştım nedenini. Farketmemişim resmen! Bir insan şarkı söylemekte olduğunu nasıl farketmez inanamıyorum ya!!!
"If seeing is believing then the blind can see around. If believing is seeing, then the blind have no belief! Can one live without belief? Oooops I think we have a problem here. :s" ---> Bu da nerden çıktıysa... Şimdi aklıma geldi valla..
.JPG)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder