Aslında başka bir şey yazacaktım, ama bunlar çıktı klavyemden. Nasıl oldu bilmiyorum. Hiç de alâkası yoktu bununla o yazmak için oturduğum konunun.... :)
------
Parmak Ucu
Sevdiğin iki kelimeyi sürekli kullanmak gibi hani
Yerli yersiz
Kumun altındaki yengecin sabrı gibi sonra
Ya da bir oğlağın inadı
Sevgilerin de sonu olduğuna inanmak istemezcesine
Bir teke gibi tırmanırken kayalıklara
Dönüp aşağı baktığında
Görürsün
Tüm eziyetlerin,
Zorulukların,
Acıların,
Kederlerin
Aslında ne kadar küçük, uzak ve silik olduklarını
Ve dersin ki
Zamanından önce açmaz çiçekler
Ayşegül Girgin (25 Aralık 2006)